درباره

۱۳۸۹ بهمن ۲۴, یکشنبه

آزادی چشم به راه ماست




فریادهای جوانان مصری در "التحریر"، سرانجام، دیکتاتور مصر را به زانو در آورد و به دیکتاتوری سی ساله او پایان بخشید.
در این سوی دنیا، "آزادی" به التحریر می نگرد و به یاد روزهای پر شوری می افتد که فریادهای "مرگ بر دیکتاتور" ستونهای کاخ ضحاک زمان را به لرزه در می آورد.

آزادی چشم به راه ماست تا بغض یکساله ای را که دردها و رنجهای هزاران زندانی در بند، خون پاک دهها شهید و دهها اعدامی را به دوش می کشد بشکند و بهمن خشم این ملت را بر سر دیکتاتور ایران فرو ریزد.
آزادی چشم به راه ماست تا به جهانیان نشان دهد جنبش آزادی خواهی ایران تا سرنگونی دیکتاتور هرگز از پا نخواهد نشست.
تا بگوییم که خون نداها و سهرابها هرگز پایمال نخواهد شد.
تا مایه دلگرمی همنوعانی باشد که بیش از یکسال است در سیاهچالهای خامنه ای در زیر شکنجه سربازان گمنامش قرار دارند.

25 بهمن، آزادی دیگر دربند نخواهد بود. روزی که یادآور 25 خرداد خونین است؛ دوشنبه ای که خامنه ای خون جوانان این سرزمین را بر زمین ریخت تا چند گاهی بیشتر بر تخت خلافتی که به ناحق از آن خود کرده است باقی بماند.
   خلیفه ی مادام العمر، دیگر آرامش نخواهد داشت. دیگر نخواهیم گذاشت که به سادگی و "بی تاوان"، خون جوانان بیگناهمان را بر زمین ریزد و بیگناهان دیگری را تنها به جرم فریاد آزادی خواهی در بند کشد.

بهمن آزادی، دوباره کاخ ستم را به لرزه در خواهد آورد.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

نظر